Ministerialny program LABORATORIA PRZYSZŁOŚCI ruszy pełną parą 1 września 2022 roku, ale już dziś uczniowie Jedynki mogą cieszyć się pierwszym sprzętem zakupionym ze środków na rozwój kompetencji naukowych uczniów.
Pierwsze zajęcia z długopisami 3D w ramach Laboratoriów Przyszłości
W tym tygodniu uczniowie klas 6-8 zapoznawali się z zasadą działania i obsługą długopisów 3D. Pierwsze kroki nie były łatwe. Po pierwsze – nowe urządzenie. Jak włączyć? Jak wprowadzić filament? (tworzywo używane w procesie drukowania przestrzennego metodą osadzania topionego materiału – Wikipedia). Jak zmniejszyć prędkość podawania wytopionego tworzywa, jak zmienić kolor filamentu na inny, w końcu jak pisać? rysować? malować? Tym długopisem… ale po chwili, każdy użytkownik wiedział już co i jak.
W tym tygodniu uczniowie starali się opanować obsługę długopisu; „konstruowali” wg szablonu sztućce. Za tydzień coś trudniejszego. Obiekty 3d. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji.
Cezary Sułkowski
Długopisy 3D – drugie zajęcia – projekt okulary
Znamy już obsługę długopisu 3D. Wiemy, że długopis 3D to taka zminiaturyzowana trójwymiarowa drukarka, która mieści się w dłoni. To urządzenie również jak drukarka zasilane jest nitkami filamentów np. filamentem o nazwie PLA (Polilaktyd, poli (kwas mlekowy), /z ang. polylactic acid/ – w pełni biodegradowalny polimer. Otrzymuje się go na przykład z mączki kukurydzianej – Wikipedia). Wewnątrz długopisu jest głowica rozgrzewająca się do temperatury około 170 stopni Celsjusza i topiąca filament. Tak naprawdę zasadniczą różnicą pomiędzy drukarką i długopisem jest tylko sterowanie.
Czas na narysowanie okularów. Okulary składają się z pięciu elementów. Po ich wykonaniu trzeba je ze sobą „zespawać” w całość. I wszystko to przy pomocy długopisu 3D.
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z kolejnych etapów tworzenia okularów.
Cezary Sułkowski
Długopisy 3D – trzecie zajęcia – projekt okulary – finał
Koniec września zbiegł się z zakończeniem projektu Okulary. To trzecie zajęcia z długopisami 3D. Już wszystko jest jasne. Jak uruchomić długopis, jak załadować filament i jak go wycofać po zakończeniu pracy. Jak zmienić tempo podawanie plastiku i jak zastopować ten proces. W pracach końcowych przy okularach najwięcej trudności sprawiło odklejanie „narysowanych” części od szablonu i ich łącznie. Poszczególne fragmenty należało teraz „zespawać” w całość. Do wyboru było kilka technik np. łączenie stopionym nowym filamentem o tym samym kolorze, lub zupełnie innym kolorem, albo „spawanie” na sucho gorącym grotem – polegające na rozgrzewaniu stykających się powierzchni. Za każdym razem należało odczekać chwilę, aby filament wystygł. I dopiero wtedy sprawdzać jak poszło „spawanie”. I gotowe!
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z zajęć informatycznych.
Cezary Sułkowski
Graniastosłup – Laboratoria Przyszłości
Kolejny projekt wykonany na lekcji informatyki w ramach Laboratoriów Przyszłości to graniastosłup o podstawie pięciokąta. Każde kolejne zadanie z wykorzystaniem długopisów 3D jest coraz łatwiejsze. Trening czyni mistrza. Przydała się umiejętność „spawania” z projektu Okulary. Tym razem jednak należało połączyć w całość aż 7 elementów. Wymagało to po pierwsze pomysłu jak się do tego zabrać. A po drugie dużej precyzji, bo części były delikatne i łatwo ulegały wygięciu pod wpływem temperatury.
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z zajęć.
Cezary Sułkowski
Laboratoria Przyszłości – motyle, spinki, dynie, domki…
Czas na zrealizowanie własnych pomysłów. Zapraszamy do galerii.
#LaboratoriaPrzyszłości #LaboratoriaPrzyszlosci
15.12.2022 podczas lekcji matematyki uczniowie klasy 8c poznali pojęcie siatki graniastosłupa, a następnie wykorzystując długopisy 3D, stworzyli modele brył.
Anna Cioch
Klasy czwarte i piąte w akcji
W listopadzie i grudniu uczniowie klas czwartych i piątych podobnie jak szósto, siódmo i ósmoklasiści zapoznawali się z zasadą działania i korzystaniem z długopisów 3D. Bez większych problemów udało się wykonać projekty podobne do tych jak w klasach starszych. Jak się udały? Zapraszamy do obejrzenia zdjęć i filmu.
Cezary Sułkowski
Laboratoria Przyszłości - Wolne kreacje
Zbliżający się koniec roku to czas podsumowań. Oto najciekawsze prace o tematyce dowolnej jakie powstały w listopadzie i grudniu na informatyce.
Cezary Sułkowski
Tinkercad #laboratoriaprzyszlości
Tinkercad to bezpłatny, internetowy program do modelowania 3D , który działa w przeglądarce internetowej. Odkąd stał się dostępny w 2011 roku, stał się popularną platformą do tworzenia modeli do druku 3D. (Wikipedia).
Aplikacji Tinkercad używają projektanci, hobbiści, nauczyciele i dzieci, tworząc zabawki, prototypy, dekoracje wnętrz, modele Minecraft, biżuterię.
Zasada funkcjonowania programu jest bardzo prosta i opiera się na łączeniu ze sobą gotowych brył. Dzięki dostosowaniu ich rozmiaru i proporcji, jesteśmy w stanie uzyskać niemal wszystko co sobie wyobrazimy. Przy pomocy myszki operujemy w trzech wymiarach. Lewy przycisk służy do zaznaczania, prawy do obracania obrazu, a scroll do zbliżania i oddalania. Po kliknięciu na bryłę i położeniu jej na płaszczyźnie roboczej możemy ją rozciągać lub ściskać, albo z klawiatury wpisać odpowiednie wymiary. Jesteśmy w stanie regulować stopniem wygładzenia ścian czy ilością narożników.
Górny pasek narzędzi to zaledwie kilka narzędzi. Kopiowanie (ctrl+c) i wklejanie (ctrl+v), powiel i powtórz (ctrl+d) ora usuń (delete). Najbardziej przydatne jednak narzędzia znajdują się z prawej strony. Żarówka służy do włączania i wyłączania widoczności brył. Grupowanie do scalania brył w całość. Rozgrupowanie do podziału na mniejsze elementy wcześniej zgrupowane. Wyrównanie przydaje się, gdy chcemy ułożyć coś bardzo precyzyjnie. Odbijanie służy do wykonywania odbicia lustrzanego danej bryły.
Po chwili pracy z programem patrząc na jakąś rzecz można zacząć sobie wyobrażać jak wyglądałyby działania niezbędne do wykonania takiego samego modelu w programie Tinkercad.com.
Cezary Sułkowski
Big Ben
Ponad półmetrowy Big Ben z sześciu kawałków. Pierwszy element – część z zegarem została wydrukowana jeszcze w zeszłym roku szkolnym. Pozostałe pięć to kolejne godziny pracy drukarki. Największa część drukowała się ponad 20 godzin.
Warto było czekać. Efekt końcowy jest spektakularny. Zapraszamy do oglądania Big Bena z drukarki Banach 3D w gabinecie informatycznym.
Cezary Sułkowski
