Kobieta, „kolorowy motyl w pełni swego rozkwitu” Złośliwi twierdzą, iż kobieta została stworzona z żebra Adama, dlatego też jest kimś „gorszym”, „podrzędnym”. To nieprawda. Biblijny opis stworzenia świata i człowieka ma charakter poetycki, nie można go odczytywać dosłownie. Kobieta została stworzona z żebra, ponieważ autor Księgi Rodzaju chciał podkreślić fakt, iż razem z mężczyzną tworzą całość, są jednym ciałem i jedną duszą.
Podobnie myślał Platon, starożytny filozof grecki. Uważał on, iż dusza ludzka istnieje jeszcze przed narodzinami i składa się z dwóch pierwiastków: męskiego i żeńskiego. Są one połączone, zjednoczone, tworzą całość. W momencie przechodzenia na ten świat, dochodzi do jej rozbicia – mężczyzna i kobieta nie tworzą już całości. Ich ziemskie życie jest jednym wielkim poszukiwaniem siebie. Tylko w ten sposób można zakosztować utraconej jedności i harmonii.
Widzimy więc, iż od początku, od kiedy tylko człowiek był zdolny do wyrażania swoich myśli, kobieta jawiła się jako równorzędna mężczyźnie istota. Po drodze jednak zapomniano o tym. Kobiety przez wiele stuleci były pozbawione jakichkolwiek praw. Same zakazy i nakazy. Dotyczyły one nawet ubioru. Dzisiejsze czasy to wielkie zwycięstwo płci pięknej. W sejmie przegłosowano właśnie ustawę, która sprawi, iż świat polityków będzie w dużej mierze światem kobiet. Także świat kultury: literatury, muzyki, malarstwa, rzeźby – to świat wszechobecnej w nim kobiety.
Każdy mężczyzna ma codziennie przed sobą poważne zadanie: szanować i pomagać kobietom. Babcia, matka, żona, siostra, koleżanka z pracy, ekspedientka ze sklepu… Im należy się cześć i uwielbienie. To one są dobre i piękne; to im natura powierzyła odpowiedzialne i trudne zadanie ochrony dzieci w łonie, rodzenia i szczególnej opieki; to one rozjaśniają swym pięknem i słonecznym uśmiechem szare i smutne dni naszego życia.
WIELKIE DZIĘKI KOBIETOM, WIELKIE DZIĘKI! NIECH KAŻDY DZIEŃ UPODABNIA ŚWIAT DO WASZEGO PIĘKNA! NIECH BĘDZIE DOBRY, TAK JAK WY JESTEŚCIE DOBRE!