3. miejsce Amandy Majsnerowskiej w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim

Widzicie słońce?
Ono się uśmiecha.
Mówi do mnie „Cześć!”
I jednym okiem mruga.
Jego uśmiech jak rogalik, a z niego wychodzą dwa białe ząbki.
Skrzydełek nie ma, a po niebie lata.
Jego promienie przypominają ręce i nóżki.

Latem codziennie je widać, a na zimę zasypia.
Gdy tylko wyjdzie, cała Ziemia ożywa.
Zwierzęta, kwiatki , a także ludzie.

Słonko, moje słonko,
Ty zasługujesz na medal,
Od całej Ziemi.

Mama

Teraz wszyscy mnie słuchajcie.
Jeśli macie zły dzień.
Przytulcie się do mamy,
Która ogrzeje wasze serduszka
i napełni je szczęściem i dumą.